Η πεπερόμια (Peperomia spp) ανήκει στην οικογένεια των Πεπεροειδών (Piperaceae) και φιλοξενεί πάνω από χίλια είδη διαφορετικών φυτών. Είναι εγγενή φυτά των υποτροπικών και τροπικών περιοχών της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και ξεχωρίζουν για την ποικιλότητα των χρωμάτων, υφών και σχεδίων στο φύλλωμά της. Κοινά ονόματα με τα οποία είναι γνωστή είναι: Baby rubber plant, Pepper elder, Radiator plant, Shining bush plant, Emerald ripper pepper. Τα φυτά της πεπερόμιας μπορεί να μοιάζουν και να συμπεριφέρονται σαν παχύφυτα, αλλά δεν είναι καθώς η πεπερομία απαιτεί λίγο περισσότερο νερό και υγρασία από ότι τα παχύφυτα.
Χρησιμοποιούνται ως καλλωπιστικά φυτά και συχνά φυτεύονται σε εσωτερικούς χώρους όπου προσθέτουν χρώμα και καλλωπιστική ομορφιά, χάρη στο όμορφο φύλλωμά τους. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν επίσης ότι οι πεπερομίες μπορούν να μειώσουν τη θερμοκρασία του χώρου.
Τα φύλλα των ειδών Peperomia ποικίλλουν σε χρώματα, είναι σαρκώδη, με έντονες νευρώσεις ή κηλίδες και έχουν συνήθως οβάλ σχήμα, παχιά, σαρκώδη και λεία άκρα. Ο παχύς μίσχος του φύλλου είναι προσκολλημένος στο κέντρο της κάτω πλευράς του φύλλου ορισμένων ειδών. Τα άνθη της είναι στενά και αιχμηρά και αναπτύσσονται σε ένα καφέ χρώματος στέλεχος. Μερικά είδη πεπερόμιας είναι επιφυτικά (αναπτύσσονται στα κλαδιά των δέντρων μακριά από το έδαφος). Αποτελούν φυτά βραδείας ανάπτυξης και δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις όσων αφορά τη συντήρηση τους, ενώ σε ύψος μπορούν να φτάσουν μέχρι 20- 30 cm.
Τα κηρώδη πράσινα φύλλα με τις γκριζοπράσινες ρίγες δίνουν την εντύπωση φλούδας καρπουζιού. Το συγκεκριμένο είδος αναπτύσει ροζέτες και οι μίσχοι των φύλλων του είναι κόκκινου χρώματος.
Το χαρακτηριστικό που κάνει τη συγκεκριμένη ποικιλία να ξεχωρίζει είναι τα έντονα κυματοειδή με ραβδώσεις, βελούδινα γκριζοπράσινου χρώματος φύλλα της.
Διαθέτει σκούρα πράσινα φύλλα σε σχήμα καρδιάς με έντονες αυλακώσεις. Τα άνθη της συγκεκριμένης ποικιλίας είναι ιδιαίτερα και αναπτύσσονται σε κόκκινους ή μωβ μίσχους.
Αυτή η ποικιλία έχει δερματώδους υφής, στρογγυλεμένα φύλλα και παράγει στενά αιχμηρά άσπρα λουλούδια τα οποία αναπτύσσονται σε στελέχη κόκκινου-καφέ χρώματος.
Πρόκειται για μια ποικιλία η οποία χαρακτηρίζεται από τα μικροσκοπικά φύλλα που έχει τα οποία μοιάζουν σε σχήμα και μοτίβο χρωμάτων με μικροσκοπικά κελύφη χελώνας. Τα φύλλα είναι πυκνά διατεταγμένα κατά μήκος των λεπτεπίλεπτων στελεχών του φυτού και ακολουθούν φορά προς τα κάτω. Μπορείτε να την τοποθετήσετε σε πέργκολα για να της επιτρέψετε να αναρριχηθεί ή να τη φυτέψετε σε κρεμαστά καλάθια για να κρεμαστεί προς τα κάτω.
Οι ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη της πεπερόμιας είναι μεταξύ 18- 26 ℃. Μπορεί να επιβιώσει και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες έως τους 10 °C. Φροντίστε να την διατηρείτε προστατευμένη από ρεύματα αέρα και αεραγωγούς κλιματισμού και θέρμανσης τα οποία προκαλούν ακραίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας. Επιπλέον, αναπτύσσεται καλύτερα σε συνθήκες περιβάλλοντος που επικρατούν μέτρια έως υψηλά επίπεδα υγρασίας. Για να αυξήσετε τα επίπεδα υγρασίας, μπορείτε να ψεκάσετε τα φύλλα, να χρησιμοποιήσετε έναν υγραντήρα ή να βάλετε το φυτό σε ένα δίσκο γεμάτο με βότσαλα και νερό, αρκεί ο πάτος της γλάστρας να μην βρίσκεται σε άμεση επαφή με το νερό.
Η πεπερόμια δεν χρειάζεται πολύ έντονο ηλιακό φώς και γενικά είναι φυτό που προτιμά να αναπτύσσεται σε μερικώς σκιαζόμενα σημεία. Έχει ανάγκη από έκθεση σε μέτριο έως έντονο έμμεσο φως. Αποφύγετε την έκθεση των φυτών στο άμεσο απογευματινό ηλιακό φως, καθώς μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στο φύλλωμα του φυτού. Τα φυτά πεπερόμιας μπορούν να ανεχθούν καταστάσεις χαμηλού φωτισμού, αν και το φύλλωμα μπορεί να μην είναι τόσο εύρωστο σε αυτή την περίπτωση. Επίσης μπορούν να αναπτυχθούν ικανοποιητικά κάτω από φωτισμό φθορισμού.
Ένα ελαφρύ, καλά στραγγιζόμενο, αμμώδες μίγμα εδάφους είναι το ιδανικό για τη φύτευση των φυτών πεπερόμιας. Τα βαριά μείγματα εδάφους, που κρατάνε περίσσεια υγρασία, μπορούν να συμβάλουν στις προσβολές του ριζικού συστήματος από ασθένειες οι οποίες προκαλούν σήψεις των ριζών. Επιλέξτε ένα μείγμα χώματος κατάλληλο για φυτά εσωτερικού χώρου ή κάποιο ελαφρύ μείγμα εδάφους με τύρφη και περλίτη. Μπορείτε επίσης να προσθέσετε μια καλή ποσότητα φλοιού πεύκου στο έδαφος για ένα βέλτιστο περιβάλλον ανάπτυξης για το φυτό.
Η πεπερόμια δεν έχει υψηλές ανάγκες όσον αφορά το πότισμα της. Τα εύκαμπτα, παχιά φύλλα της έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύουν επαρκείς ποσότητες νερού και αυτό αποτελεί έναν από τους λόγους για τους οποίους είναι σαρκώδη, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν να περάσουν λίγο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα χωρίς πότισμα σε σχέση με άλλα είδη φυτών εσωτερικού χώρου τα οποία απαιτούν να ποτίζονται πιο συχνά. Ποτίστε όταν αισθάνεστε το επιφανειακό στρώμα του χώματος (πρώτα 5cm) στεγνό στην αφή. Μειώστε ελαφρώς το πότισμα κατά τα τέλη του φθινοπώρου και καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα, καθώς αυτή την περίοδο το φυτό δεν αναπτύσσεται ενεργά.
Για ιδανική ανάπτυξη συστήνεται τα φυτά της πεπερόμιας να λιπαίνονται μια φορά κάθε 3- 4 εβδομάδες κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου (αρχές της άνοιξης έως μέσα φθινοπώρου) με ένα αραιωμένο υγρό λίπασμα. Σε διαφορετική περίπτωση η λίπανση της μπορεί να γίνει με τη χρήση κάποιου σύνθετου κοκκώδους λιπάσματος βραδείας αποδέσμευσης πλούσιο σε άζωτο το οποίο θα το προσθέσετε μια φορά στη γλάστρα στην αρχή της ανοιξιάτικης περιόδου. Οι εφαρμογές λιπασμάτων θα πρέπει να αποφεύγονται κατά την περίοδο του χειμώνα.
Τα φυτά πεπερόμιας αποτελούν φυτά βραδείας ανάπτυξης και έχουν χαμηλές απαιτήσεις ως προς τη συντήρησή τους. Για τον λόγο αυτό, τα φυτά δεν χρειάζονται πολύ κλάδεμα. Ωστόσο, περιστασιακά μπορεί να χρειαστεί λίγο αραίωμα της βλάστησής του με κλάδεμα για τη διατήρηση της υγείας του φυτού. Χρησιμοποιείστε πάντα αποστειρωμένα εργαλεία κατά το κλάδεμα για την προστασία του φυτού από ασθένειες.
Η πιο εύκολη μέθοδος πολλαπλασιασμού της πεπερομίας που χρησιμοποιείται είναι ο αγενής πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα στελέχους και φύλλων. Για την εφαρμογή αυτής της μεθόδου, μπορείτε να επιλέξετε ένα στέλεχος με τρία ή περισσότερα φύλλα και κόψτε το ακριβώς κάτω από το τελευταίο φύλλο. Αφαιρέστε τα κάτω φύλλα ώστε να μείνουν μόνο δύο στην κορυφή, φυτέψτε το μόσχευμα σε κάποιο μείγμα τύρφης ή κοκοφοίνικα και ποτίστε το. Οι ρίζες θα αναπτυχθούν από τις αρθρώσεις όπου βρίσκονταν τα φύλλα που αφαιρέθηκαν πριν τη φύτευση του μοσχεύματος. Σε διαφορετική περίπτωση μπορείτε να κόψετε ένα φύλλο στο σημείο όπου ο μίσχος (η άρθρωση του φύλλου) συνδέεται με το στέλεχος. Στη συνέχεια φυτέψτε το μόσχευμα σε κάποιο μείγμα τύρφης ή κοκοφοίνικα και ποτίστε το.
Επιλέξτε μια γλάστρα μεγαλύτερη μόνο ένα έως δύο μεγέθη το πολύ από την προηγούμενη, χρειάζεται προσοχή στο μέγεθος καθώς ο πολύς χώρος μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερη κατακράτηση νερού και να αυξήσει τον κίνδυνο της σήψης της ρίζας. Βεβαιωθείτε ότι έχει άφθονες οπές αποστράγγισης. Η μεταφύτευση γίνεται καλύτερα την άνοιξη ή τις αρχές του καλοκαιριού κατά την ενεργό καλλιεργητική περίοδο του φυτού. Ποτίστε καλά τη πεπερόμια μία ή δύο μέρες πριν τη μεταφύτευση, βγάλτε με προσοχή τις ρίζες από την παλιά γλάστρα, διατηρώντας τες όσο το δυνατόν άθικτες. Φυτέψτε στο ίδιο βάθος στη νέα γλάστρα, γεμίζοντάς την με φρέσκο μείγμα χώματος.
Οι πιο κοινοί εχθροί που προσβάλουν την πεπερόμια είναι οι εξής:
Τα φυτά της πεπερόμια μπορούν επίσης να προσβληθούν από διάφορες μυκητολογικές ασθένειες οι οποίες γίνονται αντιληπτές με την εμφάνιση νεκρωτικών κηλίδων στο φύλλωμά τους.
Υπάρχουν διαφορετικά είδη μυκήτων όπως είναι:
Η πεπερόμια δεν θεωρείται τοξική κατά την επαφή της με κατοικίδια και ανθρώπους.
Είναι φυσιολογικό το φυτό να χάσει ορισμένα φύλλα, συνήθως εκείνα που βρίσκονται στη βάση του φυτού, λόγω ηλικίας. Επίσης, η πτώση των φύλλων συχνά προκαλείται από υπερβολικό ή ελάχιστο πότισμα, παράσιτα, ανεπαρκές φως ή ανεπαρκή θρεπτικά συστατικά στο έδαφος. Εάν κανένα από αυτά δεν φαίνεται να είναι το πρόβλημα, σκεφτείτε να αυξήσετε το μέγεθος της γλάστρας στην οποία βρίσκεται και να ανανεώσετε το έδαφος.
Όταν η πεπερόμια στρεσάρεται, τα φύλλα της αρχίζουν να καμπυλώνουν προς τα μέσα ή προς τα έξω. Πιθανά αίτια που προκαλούν αυτό το σύμπτωμα είναι η υπερβολική έκθεση στον ήλιο, οι προσβολές από εχθρούς, το λιγοστό ή υπερβολικό πότισμα, η σήψη ριζών και το σοκ από τη μεταφύτευση.
Η πεπερόμια μπορεί να εμφανίζει αργή ανάπτυξη λόγω του μη επαρκούς φωτός, του λιγοστού ποτίσματος, ή και λόγω του ακατάλληλου εδάφους. Τα φύλλα της πεπερόμιας δεν αναπτύσσονται και το φυτό γενικά φαίνεται να είναι αδρανές ή ακόμα και να πεθαίνει.
